FUNDATOR DOMU SENIORA - FUNDACJA ZAKŁADY KÓRNICKIE

Parę słów o historii Fundacji Zakłady Kórnickie

Fundacja (nazywana także Fundacją Zamoyskich) została powołana przez Sejm II Rzeczpospolitej w roku 1925 – z dotacji patriotycznych rodów Zamoyskich i Działyńskich. Utworzenie Fundacji było nawiązaniem do najbardziej szlachetnych idei pracy organicznej w Wielkopolsce. Na dobra fundacyjne składały się majątki Zamoyskich położone w Wielkopolsce i Zakopanem o obszarze 19,661 ha. Krótko przed wojną z części zakopiańskiej utworzono Tatrzański Park Narodowy. W roku 1952 dekretem Prezydenta B. Bieruta Fundacja została rozwiązana.

Restytucja Fundacji nastąpiła ustawą sejmową z dnia 18 września 2001 r. Fundacja została wyposażona w nieruchomości o pow. 4 200 ha położonych w powiecie poznańskim (gm. Kórnik i Mosina), powiecie średzkim (gm. Środa Wlkp. i Dominowo). Naczelną ideą odtworzenia Fundacji było zachowanie dla Narodu w całości pozostałych majątków z zapisów rodów Działyńskich i Zamoyskich. Tylko w ten sposób, to jest poprzez ustawowy zapis, możliwe jest zachowanie tych dóbr w całości na rzecz społeczeństwa wielkopolskiego.

Cele Fundacji na początku jej działalności

Celami Fundacji powołanej na mocy ustawy z 1925 r. było:

Utrzymanie i rozwój Szkoły Domowej Pracy Kobiet, założonej w Kórniku 24 VI 1882 r. wygnanej przez rząd pruski i przeniesionej do Lubowali na Spiżu, do Kalwarii Zebrzydowskiej, do Zakopanego na Bystre, wreszcie do Kuźnic 11 VI 1891 r. na zasadach, na których powstała i od przeszło czterdziestu lat rozwijała się mimo prześladowań i wydaleń.
Popieranie wychowania młodzieży męskiej w duchu polskim i katolickim.
Pomoc do nauk wyższych dla wyjątkowo zdolnych, zwrotna gdy zarabiać będą.
Utrzymanie Zamku w Kórniku, ku pamięci tego, co Polska przecierpiała jak się jej synowie Ojczyźnie zasłużyli dla przechowywania i uczczenia pamięci najszlachetniejszych wśród obcych, którzy wobec Polski zasługi położyli, jej się w czasach prześladowań i najsroższych ucisków przyjaciółmi okazali.
Utrzymanie Biblioteki Kórnickiej, piecza nad jej wydawnictwami.
Założenie i utrzymanie Zakładu badań, tak na stokach gór, jak i na równinach, wszystkiego co wchodzi w zakres hodowli, życia, ochrony i należytego wyzyskania wszelkiego rodzaju drzew, tak w kraju istniejących, jak zagranicznych, mogących się krajowi zdać, leśnych ogrodowych, użytkowych, owocowych i ozdobnych, ich drewna, owoców, liści i soków. Piecza nad ogrodami Kórnickimi.
Krzewienie w majątkach Zakładów Kórnickich wśród ludności wiedzy zawodowej rolniczej i zasad spółdzielczości w duchu katolickim i narodowym.
Uprzemysłowienie i podnoszenie wartości majątku Zakładów Kórnickich przeprowadzenie melioracji, na co Kuratorium i Zarząd będą mieli wzgląd szczególny.

Współczesność

Zakłady Kórnickie działają pod patronatem honorowym Prezydenta RP i Prymasa Polski. Świadczy to o chęci odniesienia się ustawodawcy do wartości historycznych, podobnie jak to uczynił Sejm II Rzeczypospolitej przed 75 laty.

Obecnie celami Fundacji Zakłady Kórnickie jest:

Wspieranie i rozwijanie nowoczesnego rolnictwa poprzez upowszechnienie kultury rolniczej, oświaty, wartościowych rozwiązań agrotechnicznych oraz prowadzenie wzorcowych gospodarstw rolnych
Działanie na rzecz edukacji rolnej i działalności naukowo – badawczej poprzez zakładanie szkół rolniczych, wspieranie nowoczesnego kształcenia, fundowanie stypendiów, organizowanie działalności upowszechniającej racjonalne gospodarowanie zasobami rolnymi.
Propagowanie idei pracy organicznej.
Działanie na rzecz poprawy warunków życia i pracy mieszkańców związanych z terenami Zakładów, zamieszkałych na terenach lub w pobliżu terenów Zakładów, w tym także wspieranie inicjatyw społecznych.
Wspieranie placówek Polskiej Akademii, Biblioteki Kórnickiej i Instytutu Dendrologii.

Działalność Generałowej Jadwigi Zamoyskiej (z Działyńskich)

W roku 1882 Generałowa założyła w Kórniku Szkołę Domowej Pracy Kobiet, zwaną również Zakładem Kórnickim. Szkoła ta, była pierwszą gospodarczą szkołą dla dziewcząt utworzoną na ziemiach polskich. Szkoła nie cieszyła się aprobatą władz pruskich, które doprowadziły ją do zamknięcia. Zamoyska przeniosła szkołę do na Spiszu (1886-1887), a w późniejszym czasie do Kalwarii Zebrzydowskiej (1887-1889). Ze względu na niekorzystne warunki szkoła w roku 1889 została przeniesiona do zakopiańskich Kuźnic. Szkoła działała w Kuźnicach aż do roku 1949, kiedy to została przejęta przez Ministerstwo Rolnictwa.

Generałowa Zamoyska znana ze swojego umiłowania do nauki, patriotyzmu oraz wielkiej religijności stworzyła program nauczania w szkole, który obejmował wychowanie religijne, a także zajęcia praktyczne. Dziewczęta uczęszczające do szkoły uczyły się szycia, gotowania, samodzielnego myślenia oraz działania, organizacji pracy w gospodarstwie. Pobierały także nauki śpiewu, języka polskiego, historii Polski, rysunku i literatury. Najważniejszym motto Zakładu była potrójna praca duchowa, fizyczna i umysłowa. Zamoyskiej przyświecała idea: „Służyć Bogu – służąc Ojczyźnie, służyć Ojczyźnie – służąc Bogu”.

Dzięki wielkiemu zaangażowaniu Jadwigi Zamoyskiej wiele dziewcząt zostało skrupulatnie przygotowanych do życia w rodzinie, wpajane były im wartości patriotyczne oraz religijne.

Kontynuując idee przyświecające Jadwidze Zamoyskiej, jej dbałości o ludność Kórnika i okolic, zaangażowanie w życie społeczne, polityczne i religijne Fundacja Zakłady Kórnickie czerpie po dziś dzień inspiracje z Jej pracy, włączając się w różne przedsięwzięcia.

Dom Seniora powstał z potrzeby opieki i pomocy ludziom starszym, niepełnosprawnym i przewlekle chorym.